Karma is a bitch

Geloof jij in karma?

Karma betekent ‘actie’ en staat eigenlijk gelijk aan Newton’s wet ‘actie reactie’.

‘Ik geloof niet in karma hoor!’ Oh nee? Wacht maar tot je een dochter van 13 hebt, you’ll see.. 😏 And hello, welcome to my world.

Karma

Karma houdt in dat wanneer we denken, spreken of handelen een kracht het universum in sturen die overeenkomstig zal reageren. Karma is geen straf maar meer een natuurwet ‘wat je zaait, is wat je oogst’. Belangrijk is dat we hiervan leren en van daaruit groeien. Dusss…

Time flies

Ja, zo heb je een wolk van een baby uitgepoept en zo heb je een jongedame op hoge hakken, in een skinny jeans en een crop top door het huis lopen. Die en passant every freakin’ time je bikerjack van de kapstok pakt (‘want hij staat mij toch beter’ 🙄) of je Tony’s zeezout caramel achterover drukt (blijkbaar ben ik niet meer de enige met pre-menstrueel-chocolade-syndroom). Met weemoed denk ik terug aan de dagen dat een driftbui in de supermarkt het dieptepunt van mijn dag was. En “Ik ben twee en ik zeg nee” was peanuts in vergelijking met de huidige status ja-whatever-maakt-mij-toch-niet-uit-eye roll-side eye-bitch face.
En met lichte jaloezie scroll ik door mij Instagram tijdlijn en deel ik royaal hartjes uit aan alle schattige baby’s, koddige peuters en hun leuke mama’s.

Challenge accepted

Een puber in huis is een uitdaging op zoveel verschillende vlakken. Bijvoorbeeld de balans vinden tussen loslaten en grenzen stellen. Let’s face it, met 13 jaar zit het grootste gedeelte van de opvoeding er wel zo’n beetje op. De jaren waarin de basis is gelegd, zijn voorbij. En tot op zekere hoogte moet je er maar op vertrouwen dat het allemaal wel losloopt. Vertrouwen hebben dat je opvoedkundig gezien de juiste beslissingen hebt gemaakt en het goede voorbeeld hebt gegeven, fingers crossed. Ik vind dat dus moeilijk.
En dat ligt niet zozeer aan haar, maar ook mijn opvoed skills.
Esra’s eerste woordje bijvoorbeeld was ‘papa’. Super cute, so far so good. Haar tweede woordje was ‘mama’. Wat ze aanzienlijk minder gebruikte dan ‘papa’, maar verschil moet er zijn. Esra’s derde woordje was ‘gottodommo’. Zo’n moeder dus #fail. Deze hele puberteitsfase is één grote uitdaging voor mij.

TB

Even een gooi terugje naar pak ‘m beet 20 jaar geleden:

Ruimschoots te laat kom ik thuis uit ‘school’. In de bijkeuken was ik mijn handen, neem ik snel een kauwgompje en spuit ik mezelf in met toiletverfrisser. Vroegah was er namelijk nog geen leeftijdsgrens gesteld aan de verkoop van sigaretten.

Mijn moeder zat me op te wachten aan de keukentafel en ik wist; dit is foute boel. “Waar kom je vandaan?” Quasi nonchalant en tegen beter weten in begon ik een vaag verhaal over school en ballet. “Je docente heeft gebeld, dat je vandaag wéér niet aanwezig was”.  En toen kreeg ik een preek. Over verantwoordelijkheden, over mijn toekomst en over consequenties aanvaarden. Ik mompelde “whatever”, rolde met mijn ogen en liep langs mijn moeder heen zonder haar aan te kijken.
“Kom eens terug en pak je schooltas maar even uit”. En met frisse tegenzin stalde ik mijn schoolboeken, make up tas, zwarte lak stiletto’s en pakje Marlboro light uit op de keukentafel.

Karma is a bitch.

Maar weet je? Met mij is alles ook redelijk goedgekomen. Ik heb absoluut grenzen verkend en overschreden, maar dankzij de degelijke opvoeding van mijn ouders was er altijd dat stemmetje in mijn achterhoofd. Ik op mijn beurt hoop dat ik het stemmetje ben in het hoofd van mijn lieve puber.